Nazwę przedmiotu wiedza o społeczeństwie skraca się powszechnie do postaci fonetycznej [vos]. Powstaje jednak kłopot, kiedy chcieć ją zapisać. Stosując się do ogólnych reguł pisowni skrótowców, używałem zawsze formy WoS (por. np. ZBoWiD, CIoK). Tym większe było moje zdziwienie, kiedy przekonałem się, że słownik ortograficzny uwzględnia jedynie warianty wos. i WOS. Czy regularne WoS i WoK należałoby więc uznać za gorsze, bo pozanormatywne? Czy istotnie pozanormatywne znaczy: gorsze?

Szanowna Poradnio,
zdziwiły mnie rozbieżności w odpowiedziach dotyczące nazw w dopełniaczu. Po pierwsze, nazwiska Nolte [nolti] i Swayze [słejz-i] – zalecone formy to Nolte’ego, Swayze’ego (porada W wymowie -i, w zapisie -e), ale Ibe [ajbi] – Ibego (Odmiana nazwiska Ibe). Po drugie, Niña – Niñi (Niña i Spagna), ale doña – doñii (Doña i Lando).
Uprzejmie proszę o komentarz.
Michał Gniazdowski

Zastanowił mnie ostatnio przypis 12 na stronie XLVII Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny PWN: „Wybór wariantu grupy Xc dokonuje się na podstawie […]”. Czy nie powinno być „Wyboru […]”? Może redaktor albo korektor chciał się pozbyć spiętrzenia dopełniaczy, ale zapomniał zmienić dokonuje się na jest dokonywany?

Szanowni Państwo,
mam pytanie odnośnie do jednej z reguł zapisanych w słowniku ortograficznym. Chodzi o zasadę dotyczącą użycia przecinka przed spójnikami połączonymi z zaimkami i przysłówkami (90.E.1) – dlaczego w podanych przykładach w większości przypadków są połączenia spójnika i partykuły? Gdzie jest błąd? Reguła powinna obejmować też partykuły?
Z wyrazami szacunku
Alicja Kloska

Szanowny Panie Doktorze,

dziękuję za odpowiedź: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Jeszcze-raz-w-sprawie-interpunkcji-zdania;17430.html. Mam jednak dysonans. Cytat ma charakter zalecenia, z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Ortografia-maszyna-Turinga-problem-stopu-oraz-przecinek;17384.html wynika możliwość wyboru, z kolei prof. Kłosińska w odpowiedzi z 11 listopada w ogóle nie wspomniała o pomijaniu przecinka (choć wyraźnie o to zapytałem), co odebrałem jako brak takiej możliwości.

Czytelnik

Szanowni Państwo, interesuje mnie odmiana słowa koleżeństwo w znaczeniu <<ogół kolegów i koleżanek>>. Czy mówimy „mojego koleżeństwa”? A może raczej „moich koleżeństwa”, tak jak „moich wujostwa”?

Pozdrawiam Joanna

Ostatnio prawie w ogóle nie widuję liczebników zbiorowych – rodziny mają dwójkę czy piątkę dzieci, nie dwoje czy pięcioro. Dotyczy to nawet polszczyzny oficjalnej. Wydaje się, że w języku pisanym powinny jednak być stosowane liczebniki zbiorowe, a sformułowania typu dwójka czy piątka dzieci ma charakter potoczny. Czy mam rację?

Jak powinien brzmieć dopełniacz lp od rzeczownika „lok"? Słowniki nie dają na to pytanie zgodnej odpowiedzi. Czy oznacza to wariantywność końcówek? Można mówić tu o jakiejś tendencji?

Szanowna Redakcjo,
Proszę o rozstrzygnięcie, czy rzeczownik mięso (mięcho) jako rzeczownik niepoliczalny to singulare tantum. W słowniku ortograficznym podano: mięcho; mięch.
A jak jest ze słowem spam?
Pozdrawiam
Aleksandra Kowal

Moje uszanowanie.
Ostatnimi czasy coraz częściej słyszę tego typu zwroty: na tygodniu, na nowym roku czy na dniach. Jakoś nie mogę się co do tych stwierdzeń przekonać, szczególnie razi mnie na tygodniu. Czy są one w ogóle poprawne? Nie lepiej powiedzieć w tygodniu et caetera?
Pozdrawiam